Фазан-вухань

Матеріал з Вікіпедії — вільної енциклопедії.
(Перенаправлено з Фазан вухатий)
Перейти до навігації Перейти до пошуку
Фазан-вухань
Фазан-вухань білий (Crossoptilon crossoptilon)
Фазан-вухань білий (Crossoptilon crossoptilon)
Біологічна класифікація
Домен: Еукаріоти (Eukaryota)
Царство: Тварини (Animalia)
Тип: Хордові (Chordata)
Клас: Птахи (Aves)
Ряд: Куроподібні (Galliformes)
Родина: Фазанові (Phasianidae)
Підродина: Фазанні (Phasianinae)
Триба: Phasianini
Рід: Фазан-вухань (Crossoptilon)
Hodgson, 1838[1]
Види
Синоніми
Crossoptilum Agassiz, 1846[2]
Посилання
Вікісховище: Crossoptilon
Віківиди: Crossoptilon
ITIS: 176070
NCBI: 9095

Фаза́н-вуха́нь[3] (Crossoptilon) — рід куроподібних птахів родини фазанових (Phasianidae). Представники цього роду мешкають в горах Китаю, тибетські фазани-вухані — також в горах Північно-Східної Індії[4][5].

Опис[ред. | ред. код]

Фазани-вухані — це відносно великі фазани, середня довжина яких становить 75-100 см, враховуючи хвіст довжиною 44,7-58,2 см. Самці фазанів-вуханів важать 1650-2750 г, а самиці 1400-2050 г. Ці птахи мають видовжену форму тіла, лапи у них короткі, стернові пера китицеподібні і досить м'які. Забарвлення однотонне, переважно сріблясто-сіре, навколо очей великі червоні плями, під дзьобом білі "вуса", що переходять в помітні пір'яні "вуха". Хвостове оперення складається з 12-24 стернових пер. Статевий диморфізм у фазанів-вуханів слабо виражений.

Види[ред. | ред. код]

Виділяють чотири види:[6]

Етимологія[ред. | ред. код]

Наукова назва роду Crossoptilon походить від сполучення слів дав.-гр. κροσσοι — бахрома і πτιλον — перо.[8]

Примітки[ред. | ред. код]

  1. B.H. Hodgson. On a new species of Pheasant from Tibet. „The journal of the Asiatic Society of Bengal”. 7 (2), s. 864, 1838. 
  2. L. Agassiz: Nomenclator zoologicus: continens nomina systematica generum animalium tam viventium quam fossilium, secundum ordinem alphabeticum disposita, adjectis auctoribus, libris, in quibus reperiuntur, anno editionis, etymologia et familiis, ad quas pertinent, in singulis classibus. Soloduri: Jent et Gassmann, 1842–1846, s. 105. 
  3. Фесенко Г. В. Вітчизняна номенклатура птахів світу. — Кривий Ріг : ДІОНАТ, 2018. — 580 с. — ISBN 978-617-7553-34-1.
  4. McGowan, Phil; Madge, Steve (2010). Pheasants, Partridges & Grouse: Including buttonquails, sandgrouse and allies. London, UK: Christopher Helm. с. 312. ISBN 0-7136-3966-0.
  5. P.J.K. McGowan: Family Phasianidae (Pheasants and Partridges). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 2: New World Vultures to Guineafowl. Barcelona: Lynx Edicions, 1994, s. 539. ISBN 84-87334-15-6. 
  6. Gill, Frank; Donsker, David (ред.). Pheasants, partridges, francolins. IOC World Bird List Version 12.2. International Ornithologists' Union. Процитовано 06 листопада 2022.
  7. Crossoptilon harmani у базі Avibase.
  8. Jobling, James A. (2010). The Helm Dictionary of Scientific Bird Names. London: Christopher Helm. с. 123. ISBN 978-1-4081-2501-4.

Посилання[ред. | ред. код]

Література[ред. | ред. код]

  • Steve Madge, Phil McGowan und Guy M. Kirwan:Pheasants, Partridges and Grouse — A Guide to the Pheasants, Partridges, Quails, Grouse, Guineafowl, Buttonquails and Sandgrouse of the world, Christopher Helm, London 2002, ISBN 0-7136-3966-0 (англ.)