Горована

Матеріал з Вікіпедії — вільної енциклопедії.
Перейти до навігації Перейти до пошуку
Горована
Горована товстодзьоба (Hypsipetes crassirostris)
Біологічна класифікація
Домен: Еукаріоти (Eukaryota)
Царство: Тварини (Animalia)
Тип: Хордові (Chordata)
Клас: Птахи (Aves)
Ряд: Горобцеподібні (Passeriformes)
Родина: Бюльбюлеві (Pycnonotidae)
Рід: Горована (Hypsipetes)
Vigors, 1831[1]
Види
Синоніми
Ixocincla Blyth, 1845

Microscelis G.R. Gray, 1840[2]
Anepsia Reichenbach, 1850[3]
Cerasophila Bingham, 1900[4]
Thapsinillas Oberholser, 1905[5]

Посилання
Вікісховище: Hypsipetes
Віківиди: Hypsipetes
ITIS: 557780
NCBI: 36295
Fossilworks: 370649

Горована[6] (Hypsipetes) — рід горобцеподібних птахів родини бюльбюлевих (Pycnonotidae). Представники цього роду мешкають в Азії, а також на островах Індійського океану.

Опис[ред. | ред. код]

Горовани — птахи середнього розміру, які досягають довжини 21-28 см. Їм притаманний статевий диморфізм: самці в середньому важать 25-83,2 г, тоді як самиці — 22-76 г. Горовани мають переважно сіре забарвлення. Лапи і дзьоби у них яскраві, червоні або оранжеві. Чорні, видовжені пера на тімені утворюють короткий і тонкий чуб.

Види[ред. | ред. код]

Виділяють двадцять видів, включно з одним вимерлим:[7]

За результатами молекулярно-генетичного дослідження, опублікованого в 2017 році, види, яких раніше відносили до родів Золотохвостий оливник (Thapsinillas) і Білоголова горована (Cerasophila) були переведені до роду Горована (Hypsipetes)[16]. Також до роду Hypsipetes було переведено низку видів, яких раніше відносили до родів Оливник (Ixos) і Короткопалий оливник (Microscelis)[17][10][18].

Етимологія[ред. | ред. код]

Наукова назва роду Hypsipetes походить від дав.-гр. ὑψιπετης — високо літаючий, піднебесний.[19]

Примітки[ред. | ред. код]

  1. N.A. Vigors. Hypsipetes. „Proceedings of the Committee of Science and Correspondence of the Zoological Society of London”. 1, s. 43, 1830–1831 [] помилка: {{lang}}: немає тексту (допомога). 
  2. G.R. Gray: A list of the genera of birds: with their synonyma an indication of the typical species of each genus. London: R. and J.E. Taylor, 1840, s. 28.  [] помилка: {{lang}}: немає тексту (допомога)
  3. H.G.L. Reichenbach: Avium systema naturale. Das natürliche system der vögel mit hundert tafeln grösstentheils original-abbildungen der bis jetzt entdecken fast zwölfhundert typischen formen. Vorlaüfer einer iconographie der arten der vögel aller welttheile. Dresden und Leipzig: Expedition der vollständigsten naturgeschichte, 1850, ss. ryc. liv.  [] помилка: {{lang}}: немає тексту (допомога)
  4. Ch.T. Bingham. On a new Genus and Species of Bulbul and an apparently new Species of Cyornis. „The Annals and Magazine of Natural History”. Seventh Series. 5, s. 358, 1900 [] помилка: {{lang}}: немає тексту (допомога). 
  5. H.Ch. Oberholser. The Avian genus Bleda Bonaparte and some of its allies. „Smithsonian Miscellaneous Collections”. 48 (2), s. 161, 1907 [] помилка: {{lang}}: немає тексту (допомога). 
  6. Фесенко Г. В. Вітчизняна номенклатура птахів світу. — Кривий Ріг : ДІОНАТ, 2018. — 580 с. — ISBN 978-617-7553-34-1.
  7. Gill, Frank; Donsker, David; Rasmussen, Pamela, ред. (2021). Bulbuls. IOC World Bird List Version 11.2. International Ornithologists' Union. Архів оригіналу за 8 травня 2014. Процитовано 13 вересня 2021.
  8. Hypsipetes mindorensis у базі Avibase.
  9. а б A. Silva-Iturriza, V. Ketmaier & R. Tiedemann. Mitochondrial DNA suggests multiple colonizations of central Philippine islands (Boracay, Negros) by the sedentary Philippine bulbul Hypsipetes philippinus guimarasensis (Aves). „Journal of Zoological Systematics and Evolutionary Research”. 48 (3), ss. 269–278, 2010. doi:10.1111/j.1439-0469.2010.00566.x [] помилка: {{lang}}: немає тексту (допомога). 
  10. а б в C.H. Oliveros & R.G. Moyle. Origin and diversification of Philippine bulbuls. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 54 (3), ss. 822–823, 2010. doi:10.1016/j.ympev.2009.12.001 [] помилка: {{lang}}: немає тексту (допомога). 
  11. Hypsipetes mysticalis у базі Avibase.
  12. Hypsipetes guimarasensis у базі Avibase.
  13. а б B.H. Warren, E. Bermingham, R.P. Prys-Jones & Ch. Thebaud. Tracking island colonization history and phenotypic shifts in Indian Ocean bulbuls (Hypsipetes: Pycnonotidae). „Biological Journal of the Linnean Society”. 85 (3), ss. 271–287, 2005. doi:doi:10.1111/j.1095-8312.2005.00492.x [] помилка: {{lang}}: немає тексту (допомога). 
  14. Hypsipetes moheliensis у базі Avibase.
  15. J.P. Hume. A new subfossil bulbul (Aves: Passerines: Pycnonotidae) from Rodrigues Island, Mascarenes, south-western Indian Ocean. „Ostrich: Journal of African Ornithology”. 86 (3), ss. 247–260, 2015. doi:10.2989/00306525.2015.1067651 [] помилка: {{lang}}: немає тексту (допомога). 
  16. Shakya, Subir B.; Sheldon, Frederick H. (2017). The phylogeny of the world's bulbuls (Pycnonotidae) inferred using a supermatrix approach. Ibis. 159 (3): 498—509. doi:10.1111/ibi.12464. ISSN 0019-1019.
  17. R.G. Moyle & B.D. Marks. Phylogenetic relationships of the bulbuls (Aves: Pycnonotidae) based on mitochondrial and nuclear DNA sequence data. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 40 (3), ss. 687–695, 2006. doi:10.1016/j.ympev.2006.04.015 [] помилка: {{lang}}: немає тексту (допомога). 
  18. D. Zuccon & P.G.P. Ericson. The phylogenetic position of the Black-collared Bulbul Neolestes torquatus. „Ibis”. 152 (2), ss. 386–392, 2010. doi:10.1111/j.1474-919X.2009.00986.x [] помилка: {{lang}}: немає тексту (допомога). 
  19. Jobling, James A. (2010). The Helm Dictionary of Scientific Bird Names. London: Christopher Helm. с. 200. ISBN 978-1-4081-2501-4.