Павуколов малий

Матеріал з Вікіпедії — вільної енциклопедії.
Перейти до навігації Перейти до пошуку
Павуколов малий
Малий павуколов
Малий павуколов
Біологічна класифікація
Домен: Еукаріоти (Eukaryota)
Царство: Тварини (Animalia)
Тип: Хордові (Chordata)
Клас: Птахи (Aves)
Ряд: Горобцеподібні (Passeriformes)
Родина: Нектаркові (Nectariniidae)
Рід: Павуколов (Arachnothera)
Вид: Павуколов малий
Arachnothera longirostra
(Latham, 1790)
Підвиди

(Див. текст)

Посилання
Вікісховище: Arachnothera longirostra
Віківиди: Arachnothera longirostra
ITIS: 558738
МСОП: 103778625
NCBI: 237415

Павуколов малий[2] (Arachnothera longirostra) — вид горобцеподібних птахів родини нектаркових (Nectariniidae). Мешкає в Південній і Південно-Східній Азії. Виділяють низку підвидів.

Опис[ред. | ред. код]

Довжина птаха становить 14 см. Виду не притаманний статевий диморфізм. Верхня частина тіла оливково-зелена, нижня частина тіла жовта, горло і груди білуваті. Дзьоб довгий, вигнутий, зверху чорний, а знизу сірий, у самців повністю чорний. Лапи чорні, очі карі[3].

Підвиди[ред. | ред. код]

Виділяють десять підвидів:[4][5]

Бліді і жовтобокі павуколови раніше вважадися підвидами малого павуколова.

Поширення і екологія[ред. | ред. код]

Малі павуколови поширені від Індії, де мекають кілька популяцій цього виду (в Західних і Східних Гатах[7][8] та на північному сході), до Яви[9]. Вони живуть у вологих рівнинних тропічних лісах, мангрових лісах, чагарникових заростях, садах і на плантаціях[10][11]. Зустрічаються на висоті до 600 м над рівнем моря. Хоча малі павуколови пристосувалися до життя в змінених людьми середовищах[12], в деяких місцях вони вимерли, зокрема в Сінгапурі[13].

Малі павуколови живляться нектаром різних видів рослин[14][15][16][17][18]. Сезон розмноження на північному сході Індії триває з травня по серпень, на півдні з грудня по серпень. В кладці 2 яйця. Гніздо чашоподібне, розміщується під широким листом банана або подібної рослини з широким листям. Воно прикріплється до листа за допомогою павутиння[19].

Малі павуколови іноді стають жертвами гніздового паразитизму індокитайських зозуль і фіолетових дідриків[20] . В зразках з Малайзії були знайдені паразити Leucocytozoon[21].

Примітки[ред. | ред. код]

  1. BirdLife International (2016). Arachnothera longirostra. Архів оригіналу за 29 жовтня 2021. Процитовано 8 листопада 2021.
  2. Фесенко Г. В. Вітчизняна номенклатура птахів світу. — Кривий Ріг : ДІОНАТ, 2018. — 580 с. — ISBN 978-617-7553-34-1.
  3. Rasmussen PC; JC Anderton (2005). Birds of South Asia: The Ripley Guide. Volume 2. Smithsonian Institution & Lynx Edicions. с. 550.
  4. Gill, Frank; Donsker, David, ред. (2021). Dippers, leafbirds, flowerpeckers, sunbirds. World Bird List Version 11.2. International Ornithologists' Union. Архів оригіналу за 23 жовтня 2021. Процитовано 26 жовтня 2021.
  5. Rahman, MA; DFA Gawin; C Moritz (2010). Patterns of genetic variation in the little spiderhunter (Arachnothera longirostra) in Southeast Asia (PDF). The Raffles Bulletin of Zoology. 58 (2): 381—390. Архів оригіналу (PDF) за 8 серпня 2014.
  6. Hartert E (1901). Some notes on Java birds. Novitates Zoologicae. 8: 49—53.
  7. Raju, KSR Krishna; Selvin, Justus P (1971). Little Spiderhunter, Arachnothera longirostris (Latham) in the Eastern Ghats. J. Bombay Nat. Hist. Soc. 68 (2): 454—455. Архів оригіналу за 8 листопада 2021. Процитовано 8 листопада 2021.
  8. Majumdar,N (1979). New records of birds from Orissa. J. Bombay Nat. Hist. Soc. 76 (1): 161—162. Архів оригіналу за 8 листопада 2021. Процитовано 8 листопада 2021.
  9. Ali, S; SD Ripley (1999). Handbook of the birds of India and Pakistan. Volume 10 (вид. 2nd). Oxford University Press. с. 55—56.
  10. Daniels, R J R; Malati Hegde; Madhav Gadgil (1990). Birds of man-made ecosystems: the plantations. Proceedings: Animal Sciences. 99 (1): 79—89. doi:10.1007/BF03186376.
  11. Ranganathan, J.; R. J. Ranjit Daniels; M. D. Subash Chandran; Paul R. Ehrlich; Gretchen C. Daily (2008). Sustaining biodiversity in ancient tropical countryside. Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 105 (46): 17852—17854. doi:10.1073/pnas.0808874105. PMC 2577706. PMID 18981411.
  12. Beehler,B; Raju, KSRK; Ali,Shahid (1987). Avian use of man-disturbed forest in the Eastern Ghats, India. Ibis. 129 (2): 197—211. doi:10.1111/j.1474-919X.1987.tb03201.x.
  13. Navjot S. Sodhi; Tien Ming Lee; Lian Pin Koh; Robert R. Dunn (2005). A century of avifaunal turnover in a small tropical rainforest fragment (PDF). Animal Conservation. 8 (2): 217—222. doi:10.1017/S1367943005001927. Архів оригіналу (PDF) за 5 вересня 2008.
  14. Liu Ai-Zhong; Li De-Zhu; Hong Wang; Kress W. John (2002). Ornithophilous and chiropterophilous pollination in Musa itinerans (musaceae), a pioneer species in tropical rain forests of Yunnan, Southwestern China. Biotropica. 34 (2): 254—260. doi:10.1646/0006-3606(2002)034[0254:oacpim]2.0.co;2.
  15. Sakai, Shoko; Kato, Makoto; Inoue, Tamiji (1999). Three pollination guilds and variation in floral characteristics of Bornean gingers (Zingiberaceae and Costaceae). Am. J. Bot. 86 (5): 646—658. doi:10.2307/2656573. JSTOR 2656573. PMID 10330067. Архів оригіналу за 29 квітня 2010. Процитовано 8 листопада 2021.
  16. Devasahayam S, Rema J (1993). Flower birds of Kozhikode District, Kerala. Newsletter for Birdwatchers. 33 (6): 103—105.
  17. Devasahayam S, Rema J (1993). Birds visiting flowers of Indian silk cotton tree (Bombax malabaricum) at Calicut, Kerala. У Verghese A, Sridhar S, Chakravarthy AK (ред.). Bird Conservation, Strategies for the Nineties and Beyond. Ornithological Society of India, Bangalore. с. 184—185.
  18. Devasahayam S, Rema J (2003). Bird visitors to flowers of Indian coral tree (Erythrina indica Lam.) at Kozhikode District, Kerala. Newsletter for Birdwatchers. 43 (5): 72—73.
  19. Hansell, Michael Henry (2007). Built by animals: the natural history of animal architecture. Oxford University Press. с. 19–21. ISBN 978-0-19-920556-1. Процитовано 1 липня 2011.
  20. Robert B. Payne; Michael D. Sorenson; Karen Klitz (2005). The Cuckoos : Cuculidae. Oxford University Press. с. 390. ISBN 0198502133.
  21. Paperna, Ilan (2008). Haemosporozoan parasites found in birds in Peninsular Malaysia, Singapore, Sarawak and Java (PDF). The Raffles Bulletin of Zoology. 56 (2): 211—243. Архів оригіналу (PDF) за 6 червня 2011.

Джерела[ред. | ред. код]

  • Rahman, M. A. 2006. Patterns of morphological variation in the little spiderhunter (Arachnothera longirostra) in Taman Negara, Peninsular Malaysia and Thale Ban National Park, Thailand. In: Othman, S., Yatim, S. H., Elagupillay, S., Md. Nor, S., Ahmad, N., and Mohd Sah, S. H (eds.), Pp: 207–214, Management and Status of Resources in Protected Areas for Peninsular Malaysia. Department of Wildlife and National Parks, Kuala Lumpur. ISBN 983-43010-0-6.
  • Khan, AR (1977): Territoriality among Sunbirds and Spiderhunter. Newsletter for Birdwatchers . 17(1), 5–6.
  • Law, SC (1945). Note on the occurrence of some hitherto unrecorded birds in central and South Bengal. Ibis. 87 (3): 405—408. doi:10.1111/j.1474-919x.1945.tb01372.x.