Termitomyces
Termitomyces | ||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() Глива ільмова (Termitomyces reticulatus)
| ||||||||||||||||||||
Біологічна класифікація | ||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||
Termitomyces striatus (Beeli) R.Heim | ||||||||||||||||||||
Синоніми | ||||||||||||||||||||
1945 Podabrella Singer 1945 Rajapa Singer | ||||||||||||||||||||
Посилання
| ||||||||||||||||||||
|
Termitomyces — рід грибів родини ліофілові (Lyophyllaceae). Нараховує близько 30 видів. Описаний Роже Еймом у 1942 році[1]. Слугують об'єктом зацікавлення науковців через симбіоз з термітами.
Поширення та середовище існування
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e5/Het_pluak_tap_%E0%B9%80%E0%B8%AB%E0%B9%87%E0%B8%94%E0%B8%9B%E0%B8%A5%E0%B8%A7%E0%B8%81_Termitomyces_fuliginosus_Heim.jpg/200px-Het_pluak_tap_%E0%B9%80%E0%B8%AB%E0%B9%87%E0%B8%94%E0%B8%9B%E0%B8%A5%E0%B8%A7%E0%B8%81_Termitomyces_fuliginosus_Heim.jpg)
Термітоміцезові гриби культувують терміти родини Macrotermitinae. Ростуть на субстраті з випорожнення комах. Розмноження відбувається за допомогою спор з плодових тіл, що виростають прямо з термітників.
Практичне використання
Гриби цього роду можна споживати в їжу.
Види
- Termitomyces aurantiacus
- Termitomyces bulborhizus
- Termitomyces clypeatus
- Termitomyces eurhizus
- Termitomyces globulus
- Termitomyces heimii
- Termitomyces le-testui
- Termitomyces mammiformis
- Termitomyces microcarpus
- Termitomyces reticulatus
- Termitomyces robustus
- Termitomyces sagittiformis
- Termitomyces schimperi
- Termitomyces striatus
- Termitomyces titanicus
- Termitomyces tylerianus
- Termitomyces umkowaan
Цікаві факти
До роду Termitomyces належить гриб Termitomyces titanicus, що має найбільше їстівне плодове тіло на Землі. Його шапка — 1 м, висота ніжки — 22 см.[2]
Примітки
- ↑ Termitomyces. www.mycobank.org. Процитовано 31 жовтня 2015.
- ↑ WildFOTO Africa. www.spirit-of-the-land.com. Архів оригіналу за 30 вересня 2015. Процитовано 31 жовтня 2015.