Afrikaans: Alhoewel Praxiteles meer suksesvol, en aldus meer bekend vir sy marmerbeelde was, het hy nietemin ook etlike mooi bronswerke geskep. Hy was die skepper van 'n jeugdige Apollo, die Sauroktonos (Akkedisdoder) genaamd, wat met pyl in die hand in 'n hinderlaag vir 'n kruipende akkedis wag. Hierdie standbeeld van die Apollo Sauroktonos kan die een wees wat Plinius die ouere in die 1ste eeu n.C. gesien het. Die volledige beeldhouwerk het besmoontlik gewys hoe die jong god 'n skraal lourierboom met sy opgehewe linkerhand terugtrek, terwyl hy 'n pyl op middellyfvlak met sy regterhand vashou, gereed om die akkedis wat teen die boom kruip, te deurboor. Twee Romeinse marmerkopieë bewaar die volledige komposisie – een in die Louvre, die ander in die Vatikaan. Die museum se beeldhouwerk is die enigste bekende lewensgrootte bronsweergawe van die Apollo Sauroktonos. Tegniese kenmerke soos die manier waarop die beeldhouwerk in die oudheid gegiet en herstel is, die koperinlegsels van die lippe en tepels, en die klipinsetsel vir die regteroog (die linkerkantste 'n restourasie) dui op 'n datum in die 4de eeu v.C. Tegnies kon dit egter in die Hellenistiese tydperk moontlik gewees het om so 'n werk te vervaardig. Daar word vermoed dat die Apollo Sauroktonos omstreeks 350 v.C. deur Praxiteles geskep is. Androgiene sensualiteit en ontspanne, grasieusgeboë houdings is kenmerke van sy kunsstyl. Die beste groot klassieke Griekse standbeelde was brons, maar min het oorleef. As hierdie beeld 'n produk van Praxiteles se werkswinkel is, is dit die enigste groot Griekse bronsbeeld wat aan 'n Griekse beeldhouer toegeskryf kan word. Praxiteles was alomgewild op sy dag. Sy beroemde Aphrodite van Knidos (laat 360's v.C.) het die lewensgroot vroulike naakfiguur aan Westerse kuns bekendgestel.