Драчка

Матеріал з Вікіпедії — вільної енциклопедії.
Перейти до навігації Перейти до пошуку
  • Драчка — розмовне позначення місця, де оббирають кого-небудь, а також форми оббирання, здирства (також заст. дра́ча)[1][2].
  • Драчка — розмовне слово, що означає «збройна сутичка, бій»[1] (відоме також застаріле дра́ча в значенні «сварка»)[2].
  • Драчка — застаріле слово, що означає схильність до сварки («Оттак і посердились, неначе хто між їми драчку вкинув»)[3].
  • Драчка — діалектна назва просорушки[1].
  • Драчка — застаріла назва лісопильні (пиляр називався «драчем»)[3][4].
  • Драчка — застаріле слово, що означало «дошка»[3].
  • Драчка — теслярський вимірювальний інструмент, рід рейсмуса[3].

Примітки[ред. | ред. код]

  1. а б в Драчка // Словник української мови : в 11 т. — Київ : Наукова думка, 1970—1980.
  2. а б Драча // Словарь української мови : в 4 т. / за ред. Бориса Грінченка. — К. : Кіевская старина, 1907—1909.
  3. а б в г Драчка // Словарь української мови : в 4 т. / за ред. Бориса Грінченка. — К. : Кіевская старина, 1907—1909.
  4. Драч // Словарь української мови : в 4 т. / за ред. Бориса Грінченка. — К. : Кіевская старина, 1907—1909.