Nothocyon

Матеріал з Вікіпедії — вільної енциклопедії.
Перейти до навігації Перейти до пошуку

Nothocyon
Період існування: пізній олігоцен
Біологічна класифікація редагувати
Царство: Тварини (Animalia)
Тип: Хордові (Chordata)
Клада: Синапсиди (Synapsida)
Клас: Ссавці (Mammalia)
Ряд: Хижі (Carnivora)
Родина: Subparictidae
Рід: Nothocyon
Wortman & Matthew, 1899
Вид:
N. geismarianus
Біноміальна назва
Nothocyon geismarianus
(Cope, 1878)
Синоніми
  • Canis geismarianus
  • Galecynus geismarianus

Nothocyon («підроблений собака»[1]) — вимерлий рід хижих з родини Subparictidae, який населяв Північну Америку в пізньому олігоцені.

Таксономія та еволюція

[ред. | ред. код]

Вид Canis geismarianus був спочатку описаний Едвардом Дрінкером Коупом у 1878 році на основі фрагмента щелепи з одним m1, який походить із формації Джон Дей в Орегоні. Видовий епітет geismarianus було дано на честь натураліста Якоба Гейсмара[2]. У 1881 році він відніс додатковий матеріал до виду та перевів його в рід Galecynus, а в 1883 році описав ще більше матеріалу[3][4], який став центром у дослідженнях виду. У 1884 році Коп повторно проілюстрував більшу частину матеріалу, віднесеного до N. geismarianus, і встановив оригінальний описаний матеріал, AMNH 6884, як голотип, хоча він і не проілюстрував його[5]. Пізніше він знову змінив вид, цього разу до роду Cynodictis[6].

У 1899 році Вортман і Метью вважали його борофагіновим псовим і віднесли його до нового роду Nothocyon разом з двома іншими невеликими видами псових із формації Джона Дея (N. latidens і N. lemur, які раніше були віднесені до родів Galecynus, а потім Cynodictis) і два живі види з Південної Америки (N. urostictus і N. parvidens, обидва раніше віднесені до роду Canis, а зараз вважаються синонімами Lycalopex vetulus)[7]. Ще один вид, Nothocyon regulus, був описаний у 1962 році[8].

Однак у 1992 році Wang & Tedford опублікували ретельний повторний опис голотипу, який зіставив його з пов'язаними верхніми та нижніми зубами з того самого місця та повторно відніс матеріал псових 1881 та 1883 років до виду Cormocyon copei, і розмістив Nothocyon geismarianus як стеблового арктоїда[9]. У подальшому дослідженні 1999 року Nothocyon lemur і N. roii були замінені на Cynarctoides, N. latidens і N. annectens на Phlaocyon, N. regulus як синонім Desmocyon thomsoni[10]. Інші два види, які свого часу віднесені до Nothocyon, "N." gregorii і "N." vulpinus, і варіант N. geismarianus var mollis, були повторно віднесені до роду Leptocyon[11].

Рід Nothocyon був віднесений до родини Subparictidae у 2023 році[12].

Примітки

[ред. | ред. код]
  1. Palmer, T. S. (1904). Index generum mammalium: a list of the genera and families of mammals. U.S. Department of Agriculture, North American Fauna. 23: 1—984.
  2. Cope, Edward Drinker (1878). On some of the characters of the Miocene fauna of Oregon. Paleontological Bulletin. 30: 1—16.
  3. Cope, Edward Drinker (1881). On the Nimravidae and Canidae of the Miocene period. Bulletin of the United States Geological and Geographical Survey of the Territories. 6: 165—181.
  4. Cope, Edward Drinker (1883). On the extinct dogs of North America. American Naturalist. 17 (3): 235—249. doi:10.1086/273295. S2CID 85029823.
  5. Cope, Edward Drinker (1884). The Vertebrata of the Tertiary formations of the west, book 1. 3: 1—1009.
  6. Cope, Edward Drinker (1889). The mechanical causes of the development of the hardest parts of the Mammalia. Journal of Morphology. 3: 233.
  7. Wortman, J. L.; Matthew, W. D. (1899). The ancestry of certain members of the Canidae, the Viverridae, and Procyonidae (PDF). Bulletin of the American Museum of Natural History. 12: 109—139.
  8. Cook, Harold J.; MacDonald, J. R. (1962). New Carnivora from the Miocene and Pliocene of Western Nebraska. Journal of Paleontology. 36 (3): 560—567. JSTOR 1301088.
  9. Wang, X.; Tedford, R. H. (1992). The status of genus Nothocyon Matthew, 1899 (Carnivora): an arctoid not a canid. Journal of Vertebrate Paleontology. 12 (2): 223—229. doi:10.1080/02724634.1992.10011451.
  10. Wang, X.; Tedford, R. H.; Taylor, B. E. (1999). Phylogenetic systematics of the Borophaginae (Carnivora: Canidae). Bulletin of the American Museum of Natural History. 243: 1—392.
  11. Wang, X.; Tedford, R. H.; Taylor, B. E. (2009). Phylogenetic Systematics of the North American Fossil Caninae (Carnivora: Canidae). Bulletin of the American Museum of Natural History. 325: 1—218. doi:10.1206/574.1. S2CID 83594819.
  12. Wang, Xiaoming; Emry, Robert J.; Boyd, Clint A.; Person, Jeff J.; White, Stuart C.; Tedford, Richard H. (2022). An exquisitely preserved skeleton of Eoarctos vorax (Nov. Gen. Et sp.) from Fitterer Ranch, North Dakota (Early Oligocene) and systematics and phylogeny of North American early arctoids (Carnivora, Caniformia). Journal of Vertebrate Paleontology. 42: 1—123. doi:10.1080/02724634.2022.2145900. S2CID 259025727.