Нічниця
Нічниця | |
---|---|
Нічниця велика (Myotis myotis) — типовий вид | |
Біологічна класифікація | |
Царство: | Тварини (Animalia) |
Тип: | Хордові (Chordata) |
Клада: | Синапсиди (Synapsida) |
Клас: | Ссавці (Mammalia) |
Ряд: | Рукокрилі (Chiroptera) |
Родина: | Лиликові (Vespertilionidae) |
Підродина: | Нічницеві (Myotinae) |
Рід: | Нічниця (Myotis) Kaup, 1829 |
Ареал | |
Вікісховище: Myotis |
Нічни́ця (Myotis) — рід ссавців з родини лиликових (Vespertilionidae) ряду лиликоподібних (Vespertilioniformes), один із найбагатших за видовим складом рід світової фауни і найбагатший за видовим складом рід ссавців України.
Поширення[ред. | ред. код]
Цей рід є найбільш широко розповсюдженою групою рукокрилих. Він відсутній тільки в арктичних, субарктичних, антарктичних регіонах і багатьох океанічних островах. Відповідно так же широко варіюють і середовища проживання видів: різного типу ліси, рідколісся, чагарники, гірські місцевості, а види Myotis hasseltii та Myotis vivesi, за повідомленнями, ловлять здобич над поверхнею океану.
Поведінка[ред. | ред. код]
Печери є звичайним місцем для спочинку видів роду Myotis, однак вони також використовують порожнисті дерева, щілини в каменях і структури, створені людиною. Усі види спочивають вдень і харчуються вночі. Myotis lucifugus досягають швидкості польоту 35 км/год., середня швидкість 20 км/год. Місця спочинку можуть змінюватись сезонно. Myotis lucifugus можуть мігрувати на 275 км від літніх до зимових сідал. Раціон складається переважно з комах. Харчуються переважно на висоті 2 метри над поверхнею землі чи води. відомо, що Myotis vivesi полює на рибу і малих ракоподібних. Myotis adversus також можуть споживати рибу. хоча основною їжею є комахи. Myotis lucifugus взимку можуть впадати в стан бездіяльності. У цього ж виду мабуть спостерігається найбільша різниця в температурах тіла, від 6.5 до 54 °C.
Морфологія[ред. | ред. код]
Морфометрія[ред. | ред. код]
Голова й тіла довжиною 35—100 мм, хвіст довжиною 28—65 мм, передпліччя довжиною 28—70 мм. Myotis siligorensis, найменший вид Старого Світу важить 2.3—2.6 грама, Myotis myotis, найбільший вид роду важить 18—45 грамів.
Опис[ред. | ред. код]
Верх тіла димчасто-коричневий, низ блідіший. Деякі види мають світлі й темні фази. Myotis formosus виділяється своїм помаранчевим забарвленням. Myotis vivesi темно-бурого чи світло-брунатного забарвлення зверху, білуватого знизу.
Українські види[ред. | ред. код]
Рід у обсязі світової фауни включає понад 140 сучасних видів, у фауні України відомо ≈ 10 видів.
- Нічниця гостровуха (Myotis blythii)
- Нічниця велика (Myotis myotis)
- Нічниця довговуха (Myotis bechsteinii), бехштейнова
- Нічниця війчаста (Myotis nattereri), наттерерова
- — Myotis tschuliensis (нічниця чулійська)
- Нічниця триколірна (Myotis emarginatus)
- Нічниця ставкова (Myotis dasycneme)
- Нічниця водяна (Myotis daubentonii), даубентонова
- Нічниця північна (брандтова)
- Нічниця вусата (фактично комплекс близьких видів):
- — нічниця вусата — Myotis mystacinus s. str.
- — нічниця степова, або кавказька — Myotis aurascens
- — нічниця мала — Myotis alcathoe
Види[ред. | ред. код]
- Myotis adversus (Horsfield, 1824)
- Myotis aelleni Baud, 1979
- Myotis albescens (E. Geoffroy, 1806)
- Myotis alcathoe von Helversen and Heller, 2001
- Myotis altarium Thomas, 1911
- Myotis alticraniatus Osgood, 1932
- Myotis ancricola Kruskop, Borisenko, Dudorova, & Artyushin, 2018
- Myotis anjouanensis Dorst, 1960
- Myotis annamiticus Kruskop and Tsytsulina, 2001
- Myotis annatessae Kruskop & Borisenko, 2013
- Myotis annectans (Dobson, 1871)
- Myotis arescens Osgood, 1943
- Myotis armiensis Carrión-Bonilla & Cook, 2020
- Myotis atacamensis (Lataste, 1892)
- Myotis ater (Peters, 1866)
- Myotis attenboroughi Moratelli et al., 2017
- Myotis auriculus Baker and Stains, 1955
- Myotis australis (Dobson, 1878)
- Myotis austroriparius (Rhoads, 1897)
- Myotis badius Tiunov, Kruskop & Feng, 2011
- Myotis bakeri Moratelli et al., 2019
- Myotis barquezi Novaes et al., 2022
- Myotis bartelsii (Jentink, 1910)
- Myotis bechsteinii (Kuhl, 1817)
- Myotis blythii (Tomes, 1857)
- Myotis bocagii (Peters, 1870)
- Myotis bombinus Thomas, 1906
- Myotis borneoensis J. Edwards Hill & Francis, 1984
- Myotis brandtii (Eversmann, 1845)
- Myotis browni E. H. Taylor, 1934
- Myotis bucharensis Kuzyakin, 1950
- Myotis californicus (Audubon and Bachman, 1842)
- Myotis capaccinii (Bonaparte, 1837)
- Myotis caucensis J. A. Allen, 1914
- Myotis chiloensis (Waterhouse, 1840)
- Myotis chinensis (Tomes, 1857)
- Myotis ciliolabrum (Merriam, 1886)
- Myotis clydejonesi Moratelli, D. E. Wilson, A. L. Gardner, Fisher, & Gutierrez, 2016
- Myotis cobanensis Goodwin, 1955
- Myotis crypticus Ruedi, Ibáñez, Salicini, Juste & Puechmaille, 2019
- Myotis csorbai Topál, 1997
- Myotis dasycneme (Boie, 1825)
- Myotis daubentonii (Kuhl, 1817)
- Myotis davidii (Peters, 1869)
- Myotis dieteri Happold, 2005
- Myotis diminutus Moratelli & Wilson, 2011
- Myotis dinellii O. Thomas, 1902
- Myotis dominicensis Miller, 1902
- Myotis elegans Hall, 1962
- Myotis emarginatus (E. Geoffroy, 1806)
- Myotis escalerai Cabrera, 1904
- Myotis evotis (H. Allen, 1864)
- Myotis extremus G. S. Miller & J. A. Allen, 1928
- Myotis federatus O. Thomas, 1916
- Myotis fimbriatus (Peters, 1871)
- Myotis findleyi Bogan, 1978
- Myotis flavus Shamel, 1944
- Myotis formosus (Hodgson, 1835)
- Myotis fortidens Miller and Allen, 1928
- Myotis frater G.M. Allen, 1923
- Myotis gomantongensis Francis and Hill, 1998
- Myotis goudoti (A. Smith, 1834)
- Myotis grisescens A.H. Howell, 1909
- Myotis hajastanicus Argyropulo, 1939
- Myotis handleyi Moratelli, Gardner, de Oliveira & Wilson, 2013
- Myotis hasseltii (Temminck, 1840)
- Myotis hayesi Csorba & Furey, 2022
- Myotis hermani Thomas, 1923
- Myotis horsfieldii (Temminck, 1840)
- Myotis hoveli D. L. Harrison, 1964
- Myotis hyrcanicus Benda, Reiter, & Vallo in Benda, Faizolâhi, Andreas, Obuch, Reiter, Ševčík, Uhrin, Vallo, & Ashrafi, 2012
- Myotis ikonnikovi Ognev, 1912
- Myotis indochinensis Nguyen Truong Son, Görföl, Francis, Motokawa, Estók, Endo, Thong Dinh Vu, Nguyen Xuan Dang, Oshida, & Csorba, 2013
- Myotis insularum (Dobson, 1878)
- Myotis izecksohni Moratelli, Peracchi, Dias & de Oliveira, 2011
- Myotis keaysi (J.A. Allen, 1914)
- Myotis keenii (Merriam, 1895)
- Myotis laniger Peters, 1871
- Myotis larensis LaVal, 1973
- Myotis lavali Moratelli, Peracchi, Dias, & J. A. Oliveira, 2011
- Myotis leibii (Audubon and Bachman, 1842)
- Myotis levis (I. Geoffroy, 1824)
- Myotis longicaudatus Ognev, 1927
- Myotis longipes (Dobson, 1873)
- Myotis lucifugus (Le Conte, 1831)
- Myotis macrodactylus (Temminck, 1840)
- Myotis macropus (Gould, 1854)
- Myotis macrotarsus (Waterhouse, 1845)
- Myotis martiniquensis LaVal, 1973
- Myotis melanorhinus (Merriam, 1890)
- Myotis midastactus Moratelli & Wilson, 2014
- Myotis moluccarum Thomas, 1915
- Myotis montivagus (Dobson, 1874)
- Myotis moratellii Novaes, Cláudio, Carrión-Bonilla, Abreu, Wilson, Maldonado & Weksler, 2021
- Myotis morrisi Hill, 1971
- Myotis muricola (Gray, 1846)
- Myotis myotis (Borkhausen, 1797)
- Myotis mystacinus (Kuhl, 1817)
- Myotis nattereri (Kuhl, 1817)
- Myotis nesopolus (Miller, 1900)
- Myotis nigricans (Schinz, 1821)
- Myotis nimbaensis Simmons, Flanders, Fils, Parker, Suter, Bamba, Douno, Keita, Morales & Frick, 2021
- Myotis nipalensis (Dobson, 1871)
- Myotis nustrale Ruedi, Beuneux & Puechmaille, 2023
- Myotis nyctor LaVal & A. Schwartz, 1974
- Myotis occultus Hollister, 1909
- Myotis oxyotus (Peters, 1867)
- Myotis pampa Novaes, Wilson, Moratelli, 2021
- Myotis peninsularis (Miller, 1898)
- Myotis pequinius Thomas, 1908
- Myotis petax Hollister, 1912
- Myotis peytoni Wroughton & Ryley, 1913
- Myotis phanluongi Borisenko, Kruskop and Ivanova, 2008
- Myotis pilosatibialis LaVal, 1973
- Myotis pilosus (W. Peters, 1869)
- Myotis planiceps Baker, 1955
- Myotis pruinosus Yoshiyuki, 1971
- Myotis punicus Felten, Spitzenberger and Storch, 1977
- Myotis ridleyi (Thomas, 1898)
- Myotis riparius Handley, 1960
- Myotis rosseti Oey, 1951
- Myotis ruber (E. Geoffroy, 1806)
- Myotis rufoniger (Tomes, 1858)
- Myotis rufopictus (Waterhouse, 1845)
- Myotis schaubi Kormos, 1934
- Myotis scotti Thomas, 1927
- Myotis secundus Ruedi, Csorba, Lin & Chou, 2015
- Myotis septentrionalis (Trouessart, 1897)
- Myotis sibiricus (Kastschenko, 1905)
- Myotis sicarius Thomas, 1915
- Myotis siligorensis (Horsfield, 1855)
- Myotis simus Thomas, 1901
- Myotis sodalis Miller and Allen, 1928
- Myotis soror Ruedi, Csorba, Lin & Chou, 2015
- Myotis sowerbyi A. B. Howell, 1926
- Myotis stalkeri Thomas, 1910
- Myotis taiwanensis Ärnbäck-Christie-Linde, 1908
- Myotis thysanodes (Miller, 1897)
- Myotis tricolor (Temminck, 1832)
- Myotis tschuliensis Kuzyakin, 1935
- Myotis velifer (J.A. Allen, 1890)
- Myotis vivesi Menegaux, 1901
- Myotis volans (H. Allen, 1866)
- Myotis weberi (Jentink, 1890)
- Myotis welwitschii (Gray, 1866)
- Myotis yanbarensis Maeda and Matsumara, 1998
- Myotis yumanensis (H. Allen, 1864)
- Myotis zenatius Ibáñez, Juste, Salicini, Puechmaille & Ruedi, 2019
Джерела[ред. | ред. код]
- Нічниці у Червоній книзі України
- Загороднюк І. Контрольний список родів і видів кажанів України // Міграційний статус кажанів в Україні. — Київ: Українське теріологічне товариство, 2001. — С. 42–46. — (Novitates Theriologicae. Pars 6).
- Види нашої фауни / Український центр охорони кажанів
- Кажани України та суміжних країн: керівництво для польових досліджень / Загороднюк І., Годлевська Л., Тищенко В., Петрушенко Я. — Київ, 2002. — 108 с. (Серія: Праці Теріологічної школи, випуск 3).
- Ronald M. Nowak. Walker's Bats of the World. — JHU Press, 1994. — С. 188. — ISBN 0801849861.
Це незавершена стаття з теріології. Ви можете допомогти проєкту, виправивши або дописавши її. |
|