Посуха 2200 року до н. е.: відмінності між версіями

Матеріал з Вікіпедії — вільної енциклопедії.
Перейти до навігації Перейти до пошуку
[перевірена версія][перевірена версія]
Вилучено вміст Додано вміст
Немає опису редагування
Немає опису редагування
Рядок 12: Рядок 12:


Визначає початок нинішнього [[Мегхалейський ярус|Мегхалейського віку]] в епоху голоцену.
Визначає початок нинішнього [[Мегхалейський ярус|Мегхалейського віку]] в епоху голоцену.

== Причини ==
Дані моделювання свідчать про те, що подія 2200 року до н. е. була результатом значного ослаблення {{нп|атлантична меридіональна циркуляція|атлантичної меридіональної циркуляції||Atlantic meridional overturning circulation|}} (AMOC), що порушило глобальні океанські течії та спричинило опади та зміни температури в різних регіонах.
<ref>{{cite journal |last1=Yan |first1=Mi |last2=Liu |first2=Jian |date=21 February 2019 |title=Physical processes of cooling and mega-drought during the 4.2 ka BP event: results from TraCE-21ka simulations |url=https://cp.copernicus.org/articles/15/265/2019/ |journal=[[Climate of the Past]] |volume=15 |issue=1 |pages=265–277 |doi=10.5194/cp-15-265-2019 |bibcode=2019CliPa..15..265Y |access-date=29 August 2023 |doi-access=free }}</ref><ref>{{cite journal |last1=Ning |first1=Liang |last2=Liu |first2=Jian |last3=Bradley |first3=Raymond S. |last4=Yan |first4=Mi |date=10 January 2019 |title=Comparing the spatial patterns of climate change in the 9th and 5th millennia BP from TRACE-21 model simulations |url=https://cp.copernicus.org/articles/15/41/2019/ |journal=[[Climate of the Past]] |volume=15 |issue=1 |pages=41–52 |doi=10.5194/cp-15-41-2019 |bibcode=2019CliPa..15...41N |access-date=29 August 2023 |doi-access=free }}</ref>
[[Внутрішньотропічна зона конвергенції]] (ITCZ) різко змістилася на південь.
<ref>{{cite journal |last1=Jalali |first1=Bassem |last2=Sicre |first2=Marie-Alexandrine |last3=Azuara |first3=Julien |last4=Pellichero |first4=Violaine |last5=Combourieu-Nebout |first5=Nathalie |date=8 April 2019 |title=Influence of the North Atlantic subpolar gyre circulation on the 4.2 ka BP event |url=https://cp.copernicus.org/articles/15/701/2019/ |journal=[[Climate of the Past]] |volume=15 |issue=2 |pages=701–711 |doi=10.5194/cp-15-701-2019 |bibcode=2019CliPa..15..701J |access-date=29 August 2023 |doi-access=free }}</ref><ref>{{cite journal |last1=Bini |first1=Monica |last2=Zanchetta |first2=Giovanni |last3=Perşoiu |first3=Aurel |last4=Carter |first4=Rosine |last5=Català |first5=Albert |last6=Cacho |first6=Isabel |last7=Dean |first7=Jonathan R. |last8=Di Bine |first8=Federico |last9=Drysdale |first9=Russell N. |last10=Finnè |first10=Martin |last11=Isola |first11=Ilaria |last12=Jalali |first12=Bassem |last13=Lirer |first13=Fabrizio |last14=Magri |first14=Donatella |last15=Massi |first15=Alessia |last16=Marks |first16=Leszek |last17=Mercuri |first17=Anna Maria |last18=Peyron |first18=Odile |last19=Satori |first19=Laura |last20=Sicre |first20=Marie-Alexandrine |last21=Welc |first21=Fabian |last22=Zielhofer |first22=Christoph |last23=Brisset |first23=Elodie |date=27 March 2019 |title=The 4.2 ka BP Event in the Mediterranean region: an overview |url=https://cp.copernicus.org/articles/15/555/2019/ |journal=[[Climate of the Past]] |volume=15 |issue=2 |pages=555–577 |doi=10.5194/cp-15-555-2019 |bibcode=2019CliPa..15..555B |access-date=29 August 2023 |doi-access=free }}</ref>
Докази свідчать про те, що підвищена мінливість {{нп|Ель-Ніньо-Південна осциляція|||El Niño–Southern Oscillation}} (ENSO) також зіграла роль у створенні кліматичних умов, пов'язаних з подією.
<ref>{{cite journal |last1=Toth |first1=Lauren T. |last2=Aronson |first2=Richard B. |date=16 January 2019 |title=The 4.2 ka event, ENSO, and coral reef development |url=https://cp.copernicus.org/articles/15/105/2019/ |journal=[[Climate of the Past]] |volume=15 |issue=1 |pages=105–119 |doi=10.5194/cp-15-105-2019 |bibcode=2019CliPa..15..105T |access-date=29 August 2023 |doi-access=free }}</ref>
Вибуховий вулканізм в [[Ісландія|Ісландії]] також був запропонований як причина,
<ref>{{cite journal |last1=Bradley |first1=Raymond S. |last2=Bakke |first2=Jostein |date=2 September 2019 |title=Is there evidence for a 4.2 ka BP event in the northern North Atlantic region? |url=https://cp.copernicus.org/articles/15/1665/2019/ |journal=[[Climate of the Past]] |volume=15 |issue=5 |pages=1665–1676 |doi=10.5194/cp-15-1665-2019 |bibcode=2019CliPa..15.1665B |access-date=29 August 2023 |doi-access=free }}</ref>
хоча низький вміст сірки в ісландських вулканах спонукав інші дослідження до висновку, що він мав незначний вплив на глобальний клімат.
<ref name=":1">{{cite journal |last1=Geirsdóttir |first1=Áslaug |last2=Miller |first2=Gifford H. |last3=Andrews |first3=John T. |last4=Harning |first4=David J. |last5=Anderson |first5=Leif S. |last6=Florian |first6=Christopher |last7=Larsen |first7=Darren J. |last8=Thordarson |first8=Thor |date=8 January 2019 |title=The onset of neoglaciation in Iceland and the 4.2 ka event |url=https://cp.copernicus.org/articles/15/25/2019/ |journal=[[Climate of the Past]] |volume=15 |issue=1 |pages=25–40 |doi=10.5194/cp-15-25-2019 |bibcode=2019CliPa..15...25G |access-date=29 August 2023 |doi-access=free }}</ref>


== Докази ==
== Докази ==

Версія за 11:17, 19 лютого 2024

Глобальне поширення події 2200 року до н. е.. На заштриховані ділянки вплинули вологість або повінь, а на пунктирні ділянки — посуха або пилові бурі.[1]

Посуха 2200 року до н. е. — одна з найсуворіших кліматичних подій голоцену, з погляду впливу на людську культуру[2], тривала протягом всього ХХІІ століття до н. е. Науковці вважають, що посуха стала причиною краху Стародавнього царства в Єгипті, Аккадської імперії в Месопотамії та культури Лянчжу в нижній частині річки Янцзи. [3][4] Посуха також могла спричинити крах цивілізації долини Інду, коли частина її населення переселилася на південний схід, щоб слідуючи за переміщенням бажаного середовища проживання [5], а також міграцію індоєвропейців в Індію[en] [6] Деякі вчені не погоджуються з таким висновком, посилаючись на докази того, що подія не була глобальною посухою і не відбулася в чіткий часовий інтервал. [7]

Визначає початок нинішнього Мегхалейського віку в епоху голоцену.

Причини

Дані моделювання свідчать про те, що подія 2200 року до н. е. була результатом значного ослаблення атлантичної меридіональної циркуляції[en] (AMOC), що порушило глобальні океанські течії та спричинило опади та зміни температури в різних регіонах. [8][9] Внутрішньотропічна зона конвергенції (ITCZ) різко змістилася на південь. [10][11] Докази свідчать про те, що підвищена мінливість Ель-Ніньо-Південна осциляція[en] (ENSO) також зіграла роль у створенні кліматичних умов, пов'язаних з подією. [12] Вибуховий вулканізм в Ісландії також був запропонований як причина, [13] хоча низький вміст сірки в ісландських вулканах спонукав інші дослідження до висновку, що він мав незначний вплив на глобальний клімат. [14]

Докази

Фаза інтенсивної аридизації близько 2,2 кілороку до н. е. має свої маркери у Північній Африці[15], на Близькому Сході [16], Червоному морі[17], Аравійському півострові[18], Індійському субконтиненті[5], і центральній частині Північної Америки[19], а також льодовикових відкладеннях у гірській частині західної Канади[20]

Початок аридизації в Месопотамії близько 2100 до н. е. збіглося з охолодженням клімату в Північній Атлантиці, відомої як подія Бонда-3.[2][21][22]

Наслідки

Стародавній Єгипет

Близько 2150 року до н. е. було зруйноване Стародавнє царство через низьку повінь Нілу — з нільською водою стало надходити значно менше наносного мулу (добрив), через що суттєво впали врожаї, результатом чого стали[23] голод, громадські заворушення, і роздробленість, що тривали протягом приблизно 40 років і супроводжувалися поетапним відновлення порядку в різних провінціях. Врешті-решт Єгипет було об'єднано у Середньому царстві.

Примітки

  1. Another map for reference in Railsback, L. Bruce; Liang, Fuyuan; Brook, G. A.; Voarintsoa, Ny Riavo G.; Sletten, Hillary R.; Marais, Eugene; Hardt, Ben; Cheng, Hai; Edwards, R. Lawrence (15 April 2018). The timing, two-pulsed nature, and variable climatic expression of the 4.2 ka event: A review and new high-resolution stalagmite data from Namibia. Quaternary Science Reviews. 186: 78—90. Bibcode:2018QSRv..186...78R. doi:10.1016/j.quascirev.2018.02.015. ISSN 0277-3791. The initial source where this map comes from had the map caption the wrong way around: Wang, Xinming; Wang, Yuhong; Chen, Liqi; Sun, Liguang; Wang, Jianjun (10 June 2016). The abrupt climate change near 4,400 yr BP on the cultural transition in Yuchisi, China and its global linkage. Scientific Reports (англ.). 6: 27723. Bibcode:2016NatSR...627723W. doi:10.1038/srep27723. ISSN 2045-2322. PMC 4901284. PMID 27283832.
  2. а б deMenocal, Peter B. (2001). Cultural Responses to Climate Change During the Late Holocene. Science. 292 (5517): 667—673. Bibcode:2001Sci...292..667D. doi:10.1126/science.1059827. PMID 11303088.
  3. Gibbons, Ann (1993). How the Akkadian Empire Was Hung Out to Dry. Science. 261 (5124): 985. Bibcode:1993Sci...261..985G. doi:10.1126/science.261.5124.985. PMID 17739611.
  4. Li, Chun-Hai; Li, Yong-Xiang; Zheng, Yun-Fei; Yu, Shi-Yong; Tang, Ling-Yu; Li, Bei-Bei; Cui, Qiao-Yu (August 2018). A high-resolution pollen record from East China reveals large climate variability near the Northgrippian-Meghalayan boundary (around 4200 years ago) exerted societal influence. Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology. 512: 156—165. Bibcode:2018PPP...512..156L. doi:10.1016/j.palaeo.2018.07.031. ISSN 0031-0182. S2CID 133896325.
  5. а б Помилка цитування: Неправильний виклик тегу <ref>: для виносок під назвою Staubwasser2003 не вказано текст
  6. Помилка цитування: Неправильний виклик тегу <ref>: для виносок під назвою Kochhar2017 не вказано текст
  7. Voosen, Paul (8 серпня 2018). Massive drought or myth? Scientists spar over an ancient climate event behind our new geological age. Science. Процитовано 9 January 2020.
  8. Yan, Mi; Liu, Jian (21 February 2019). Physical processes of cooling and mega-drought during the 4.2 ka BP event: results from TraCE-21ka simulations. Climate of the Past. 15 (1): 265—277. Bibcode:2019CliPa..15..265Y. doi:10.5194/cp-15-265-2019. Процитовано 29 August 2023.
  9. Ning, Liang; Liu, Jian; Bradley, Raymond S.; Yan, Mi (10 January 2019). Comparing the spatial patterns of climate change in the 9th and 5th millennia BP from TRACE-21 model simulations. Climate of the Past. 15 (1): 41—52. Bibcode:2019CliPa..15...41N. doi:10.5194/cp-15-41-2019. Процитовано 29 August 2023.
  10. Jalali, Bassem; Sicre, Marie-Alexandrine; Azuara, Julien; Pellichero, Violaine; Combourieu-Nebout, Nathalie (8 April 2019). Influence of the North Atlantic subpolar gyre circulation on the 4.2 ka BP event. Climate of the Past. 15 (2): 701—711. Bibcode:2019CliPa..15..701J. doi:10.5194/cp-15-701-2019. Процитовано 29 August 2023.
  11. Bini, Monica; Zanchetta, Giovanni; Perşoiu, Aurel; Carter, Rosine; Català, Albert; Cacho, Isabel; Dean, Jonathan R.; Di Bine, Federico; Drysdale, Russell N.; Finnè, Martin; Isola, Ilaria; Jalali, Bassem; Lirer, Fabrizio; Magri, Donatella; Massi, Alessia; Marks, Leszek; Mercuri, Anna Maria; Peyron, Odile; Satori, Laura; Sicre, Marie-Alexandrine; Welc, Fabian; Zielhofer, Christoph; Brisset, Elodie (27 March 2019). The 4.2 ka BP Event in the Mediterranean region: an overview. Climate of the Past. 15 (2): 555—577. Bibcode:2019CliPa..15..555B. doi:10.5194/cp-15-555-2019. Процитовано 29 August 2023.
  12. Toth, Lauren T.; Aronson, Richard B. (16 January 2019). The 4.2 ka event, ENSO, and coral reef development. Climate of the Past. 15 (1): 105—119. Bibcode:2019CliPa..15..105T. doi:10.5194/cp-15-105-2019. Процитовано 29 August 2023.
  13. Bradley, Raymond S.; Bakke, Jostein (2 September 2019). Is there evidence for a 4.2 ka BP event in the northern North Atlantic region?. Climate of the Past. 15 (5): 1665—1676. Bibcode:2019CliPa..15.1665B. doi:10.5194/cp-15-1665-2019. Процитовано 29 August 2023.
  14. Geirsdóttir, Áslaug; Miller, Gifford H.; Andrews, John T.; Harning, David J.; Anderson, Leif S.; Florian, Christopher; Larsen, Darren J.; Thordarson, Thor (8 January 2019). The onset of neoglaciation in Iceland and the 4.2 ka event. Climate of the Past. 15 (1): 25—40. Bibcode:2019CliPa..15...25G. doi:10.5194/cp-15-25-2019. Процитовано 29 August 2023.
  15. Gasse, Françoise; Van Campo, Elise (1994). Abrupt post-glacial climate events in West Asia and North Africa monsoon domains. Earth and Planetary Science Letters. 126 (4): 435—456. Bibcode:1994E&PSL.126..435G. doi:10.1016/0012-821X(94)90123-6.
  16. Bar-Matthews, Miryam; Ayalon, Avner; Kaufman, Aaron (1997). Late Quaternary Paleoclimate in the Eastern Mediterranean Region from Stable Isotope Analysis of Speleothems at Soreq Cave, Israel. Quaternary Research. 47 (2): 155—168. Bibcode:1997QuRes..47..155B. doi:10.1006/qres.1997.1883.
  17. Arz, Helge W.; et al. (2006). A pronounced dry event recorded around 4.2 ka in brine sediments from the northern Red Sea. Quaternary Research. 66 (3): 432—441. Bibcode:2006QuRes..66..432A. doi:10.1016/j.yqres.2006.05.006.
  18. Parker, Adrian G.; et al. (2006). A record of Holocene climate change from lake geochemical analyses in southeastern Arabia (PDF). Quaternary Research. 66 (3): 465—476. Bibcode:2006QuRes..66..465P. doi:10.1016/j.yqres.2006.07.001. Архів оригіналу (PDF) за жовтень 29, 2008.
  19. Booth, Robert K. та ін. (2005). A severe centennial-scale drought in midcontinental North America 4200 years ago and apparent global linkages. The Holocene. 15 (3): 321—328. doi:10.1191/0959683605hl825ft. {{cite journal}}: Явне використання «та ін.» у: |author= (довідка)
  20. Menounos, B.; et al. (2008). Western Canadian glaciers advance in concert with climate change circa 4.2 ka. Geophysical Research Letters. 35 (7): L07501. Bibcode:2008GeoRL..3507501M. doi:10.1029/2008GL033172.
  21. Bond, G.; et al. (1997). A Pervasive Millennial-Scale Cycle in North Atlantic Holocene and Glacial Climates (PDF). Science. 278 (5341): 1257—1266. Bibcode:1997Sci...278.1257B. doi:10.1126/science.278.5341.1257. Архів оригіналу (PDF) за 27 лютого 2008. Процитовано 14 червня 2012.
  22. Two examples of abrupt climate change. Lamont-Doherty Earth Observatory. Архів оригіналу за 23 серпня 2007. Процитовано 14 червня 2012.
  23. Stanley, Jean-Daniel та ін. (2003). Nile flow failure at the end of the Old Kingdom, Egypt: Strontium isotopic and petrologic evidence. Geoarchaeology. 18 (3): 395—402. doi:10.1002/gea.10065. {{cite journal}}: Явне використання «та ін.» у: |author= (довідка)

Посилання